DAG 20
Petrus, Jakobus & Johannes
En na zes dagen nam Jezus: Petrus, Jakobus en Johannes, zijn broer, met Zich mee en bracht hen op een hoge berg, alleen hen. En Hij werd voor hun ogen van gedaante veranderd. (Mat. 17:1,2a)
Hier is iets ergs interessants. Petrus, Jakobus en Johannes waren de enigste mensen die deelnamen aan de echte hoofdpunten van het leven van Jezus. Een van deze momenten was toen Jezus Zichzelf openbaarde als de Heerlijkheid van God die een gezicht ontving. Ze zagen wat Mozes zag gedurende de gedaanteverandering. Een ander hoofdmoment was in Gethsemane. Het kruis was niet het meest grote hoofdpunt voor Jezus maar het was eigenlijk Gethsemane. Hij had geen geen enkel conflict meer omdat alles plaatsvond in Gethsemane. Het pijnlijke conflict dat Hem bloed deed zweten trad op in Gethsemane. En wie was er bij Hem? Petrus, Jakobus en Johannes. Er zijn dingen die je deelt met een grotere groep maar andere dingen die je alleen deelt met degenen die je intiem kent.
Maar wat veroorzaakte dat deze drie zo intiem werden met Jezus? Ze waren aan de frontlinie van elke crisis. Sommigen volgen Jezus erg goed: “Ik geef mijn slechte gewoonten, mijn zonden en mijn problemen over. Ik zal gaan waar de Heer mij ook heen stuurt. Ik zal zelfs naar de meest moeilijke plekken gaan als de Heer wil dat ik daar een kerk plant.” Ze doen dit zo gemakkelijk omdat ze inconsequent zijn. Ze berekenden de prijs niet zo erg goed. Sommigen geven hun harten aan Jezus met tranen in de ogen, tien keer op een rij maar wanneer het ervan komt om het ding over te geven wat ze beloofd hadden, dan verandert hun verhaal. Deze drie mannen staan voor drie typen crisis. De crisis van Petrus was een emotionele, een crisis van de ziel, een existentiële crisis. Jakobus was een van de eerste martelaars – hij werd in tweeën gezaagd. Dus zijn crisis, was de crisis van pijn, zijn leven overgeven aan de dood. De crisis van Johannes is gerelateerd aan het zevende niveau, zijn hele leven trouw zijn. We zullen hier later over spreken.
We zijn erg gelijkwaardig aan Petrus. We houden niet van crisissen. We willen een leiderschap die geen crisis heeft. We willen een huwelijk zonder crisis. We willen een relatie met een pastor, trainee-pastor, coach wat geen crisis heeft. Als je dit verlangt, heb je gedachten uit een fantasiewereld van kinderen omdat zo’n wereld niet bestaat! Helaas, gebeurt dit eigenlijk de hele tijd. De crisissen gaan ons volgen, of we het nu willen of niet. Elke keer als God je wil meenemen in een dieper niveau, staat Hij een crisis toe. Op sommige momenten zal de rivier van God opdrogen in ons leven. Dat is waar de crisis begint. De enige relatie die iets waard is tijdens een crisis is waar mensen bij elkaar blijven totdat ze door de crisis heen zijn. Op het hoogtepunt van de crisis, zul je teleurstelling, frustratie en opgekropte verveling vinden; je realiseert je plotseling dat de persoon die met je is, niet perfect is maar toch besluit je bij hem te blijven. Er is geen perfect persoon op deze planeet. En als je perfecte mensen wil zien, sterf dan snel en ga naar de hemel omdat je deze mensen op aarde niet zal vinden.
Er zijn mensen die nooit blijven of hun wortels laten groeien in een werk omdat ze niet bereid zijn enige prijs te betalen. Ze willen alleen comfortabele relaties binnen de leiderschap structuur. Wanneer er confetti is, een goed salaris, wanneer de dingen goed gaan, wanneer ze worden behandeld met een “gesuikerd-laagje” liefde en niemand hen tegenspreekt, dan is alles goed. Weet je waarom sommige mensen geen enkele echte loyale vrienden hebben? Omdat ze mensen opgegeven hebben die God op hun levenspad had geplaatst, omdat ze de crisis in hun relatie niet konden overwinnen. Deze mensen zijn te veeleisend, te perfectionistisch. Sommigen blijven niet in de kerk omdat ze nooit door het moment van de crisis in een relatie heen komen. Wanneer een probleem optreed en ze er overheen zouden moeten stappen, dan geven ze het op en gaan naar een andere kerk zonder op de juiste manier te reageren en geschikt te zijn. Het type discipelschap, wat waarde heeft, is er een die oppervlakkig was en daarna dieper werd omdat de crisis kwam en de mensen bleven bij elkaar. Ze werden getransformeerd en zagen hoe het hun verbond versterkte in God. Het beste huwelijk is er een die door crisissen gaat en toch doorzet. Weet je wat overblijft na de crisis? Een liefde die elkaar meer vertrouwd en meer aan elkaar geeft.
Als je verlangt naar oppervlakkige dingen, ga dan terug van het zesde niveau naar het vijfde, van het vierde naar het derde, en je zal eindigen op het niveau van de menigte. Echter, als je diepte wil, zullen er momenten van crisis komen – de crisis van waarden, de crisis van strategieën, de crisis van relaties. En als je op dat moment, de kerk opgeeft, geef je je broeders en zusters in Christus op, geef je mensen en projecten op, en dit laat dan zien dat je nog niet weet wat diepte is. Weet je wat vereist is op een moment van crisis? Liefde. Liefde volgens God is geen gevoel, of een gave, het is een levensstijl. Ik bepaal met iemand te wandelen die niet veel toevoegt aan mijn leven of mij voordeel geeft, maar ik zal hem dienen totdat God mij vrij zet hiervan. Ik zal goed praten over mijn leider; ik zal passie hebben voor mijn celgroep. Zelfs als ik geen functie in de celgroep heb, zal ik mijn broeders en zusters dienen, ik zal bij hen blijven en op het moment van crisis blijf ik daar zitten.
Sommige mensen worden nooit echt vertrouwd door anderen omdat ze nooit in de buurt waren. Heb je mensen ontmoet die gaan, gaan en gaan, maar dat ze op een punt komen waar ze alles opgeven en weer alles vanaf nul beginnen? Er zijn mensen die hun baan opgeven en een vordering tegen hun baas inbrengen bij het volgende arbeidsrecht tribunaal. Waar ze ook werken, ze gaan er vechtend weg; niemand is op wat voor manier ook goed. Wat is jouw niveau van verbond met je coach, je celgroep leider, en je pastor, wie is je geestelijke dekking? Laten we realisten zijn. Weet je waarom we niet blijven splitsen om de drie maanden, om de twee jaar? Omdat er mensen in ons midden zijn die dit eenvoudige principe begrepen: wat waardevol is alleen dat wat overblijft na de crisis.
Het is interessant dat de crisis van Petrus was dat hij dacht dat hij van Jezus hield. Hij dacht dat het leven van Jezus een podium show was: Hij genas er drie, nu deed Hij er twee uit de dood op laten staan, Lazarus stond op, nu de vier blinde mensen, nu de tien melaatsen, nu vermenigvuldigde Hij brood voor de vijfduizend. Halleluja! Glorie aan God! Petrus dacht dat het leven zo was. Dus Jezus zei: “Ik moet gaan sterven”. Waarop Petrus antwoordde: “Ik zal met U zijn tot aan het eind, Heer, en ik zal ook sterven.” Echter, nadat alles fout liep, vreesde Petrus voor zijn leven en verloochende Christus; de Bijbel verklaart dat hij bitter weende. Het berouw van Petrus was bitter. Maar hij draaide zijn negatieve ervaringen om in echt berouw.
Echter, in Johannes 21 ontmoet Jezus Petrus en vraagt hem: “Petrus, hou je van mij?” Het woord wat hier gebruikt wordt in het Grieks is “agape”, wat onvoorwaardelijke liefde is, die liefde van God. Bekijk dit nauwkeurig, Petrus komt uit de crisis – wat er gebeurt na de crisis is wat telt – en Jezus zegt tegen hem: “Petrus, hou je van mij [met agape liefde]?” En Petrus wordt verdrietig omdat hij iets ontdekt: “Nee, Heer. Ik hou van U, Heer, maar niet met die liefde, ik hou van U met filia liefde, wat de liefde is van een vriend, een onvolledige liefde”. Jezus vraagt opnieuw of de liefde van Petrus, agape is, en hij antwoord: “Heer, het is filia, dit is mijn gedeeltelijke, niet perfecte en onvolledige niveau van liefde.” Dus, Jezus kijkt echt in het leven, de ziel, het hart van Petrus, deze doordringende ogen van Jezus, en dan vraagt Hij het opnieuw. Echter, deze keer verandert Hij de vraag: “Petrus, hou je van Mij met filia liefde?” En omdat Petrus had gezien hoe breekbaar zijn vleselijke kracht gebaseerd op zelfvertrouwen was, zegt hij: “Heer, U weet alle dingen…. Mijn liefde is alleen deze begrensde liefde van een vriend, mijn liefde voor U Heer, is filia liefde.”
Wat is de liefde van een vriend? De liefde van een vriend is een niveau van niet-perfecte liefde; het is een liefde die niet veel toewijding vereist. Weet je waarom we vrienden zijn van sommige mensen? We hebben veel gemeenschappelijk met hen, dezelfde waarden, zienswijze en een grote genegenheid. Maar wanneer dit niet gebeurt, wanneer deze vriendschap niets aan je leven toevoegt, wanneer het je geen voordeel meer oplevert, dan is het niet interessant meer. Jouw prioriteiten en gedrag interesseren ons niet meer, dus we gaan gemakkelijk onze eigen aparte wegen. Waarom zouden we nog vrienden zijn? Er is geen interesse, niets van waarde, niets om uit te wisselen, waarom dan zo’n vriendschap voortzetten? Petrus ontdekte dat Hij Jezus niet liefhad zoals hij dacht! Hij ontdekte dat ze alleen interesses gemeenschappelijk hadden. Dat is wat hem een vriend van bepaalde mensen maakte. Petrus ontdekte dit. Hij ontdekte dat de liefde die hij voor Jezus had niet agape maar filia was. Het was prestigieus om met Jezus te wandelen.
Dus, het hele systeem ging de crisis in en brak af. Wat deed hij? Decennia gingen voorbij, en ongeveer dertig jaar later, in de tijd dat Keizer Nero Christenen vervolgde, duizenden gelovigen in teer drenkte en hen op houten kolommen spietste, welke hij in brand zette. Duizenden werden gekruisigd in Rome. De tijd was voor Petrus gekomen dat hij zich herinnerde hoe Jezus voor hem was gekruisigd. Dus, de historische traditie volgend, zei hij: “Kruisig mij niet op dezelfde manier als mijn Heer, kruisig mij ondersteboven”. De Bijbel vermeld dit niet maar ik stel me voor dat snel na de dood van Petrus, hij de eeuwige poorten binnengaat en Jezus voor hem ziet. Ik stel me voor dat er geen vragen waren op dat moment omdat zijn liefde niet langer filia was, maar agape was geworden. Het was wat Petrus zachtjes aan Jezus had beloofd, maar vervolgens tegengesproken werd door precies het tegenovergestelde te doen door het verloochenen van de Heer. Nu, volwassen en intiem met de heerlijkheid die een gezicht had gekregen, had Petrus de mogelijkheid om lief te hebben met dezelfde liefde waarmee hij geliefd werd.
Hoor jij bij degenen die vluchten van crisissen, die hun leiders opgeven wanneer ze ontdekken dat ze niet perfect zijn? Geef jij mensen op wanneer ze vergissingen maken, wanneer je ontdekt dat ze tekortkomingen en karakterfouten hebben? Vlucht je van crisissen voel je je als de meest onrechtmatig behandelde persoon wanneer iemand jou pijn doet? Petrus, Jakobus en Johannes staan voor drie typen antwoorden op een crisis. Ze verwijzen ook naar een hoge en wonderbare standaard naar welke wij zullen worden meegenomen om deze Heerlijkheid lief te hebben en kanalen en instrumenten hiervan te worden.