DAG 12
NAAR DIEPERE WATEREN GAAN
God wil ons op diepere plekken brengen, maar we kunnen alleen dieper met God gaan als er een bereidheid binnenin ons is om God lief te hebben. Liefhebben op een praktische manier. We zullen alleen op een dieper niveau van relatie met God komen als we ook bereid zijn dat te doen. Echter, vele keren geven we niet de goede reactie. God vind de reactie niet in ons. In Lukas hoofdstuk 8, vanaf vers 22 en verder, vinden we krachtige principes met betrekking hierop:
Het gebeurde op een van die dagen dat Hij met Zijn discipelen aan boord van een schip ging. En Hij zei tegen hen: Laten wij overvaren naar de overkant van het meer. En zij voeren weg. Toen zij voeren, viel Hij in slaap. En er viel een stormwind neer op het meer, en hun schip liep vol water en zij waren in nood. Zij gingen naar Hem toe, wekten Hem en zeiden: Meester, Meester, wij vergaan! Toen stond Hij op en bestrafte de wind en de golven. En ze gingen liggen en er kwam stilte. Hij zei tegen hen: Waar is uw geloof? Maar zij waren bevreesd en verwonderden zich, en zij zeiden tegen elkaar: Wie is Deze toch, dat Hij ook de winden en het water bevel geeft en ze Hem gehoorzaam zijn?
En zij voeren verder naar het land van de Gadarenen, dat tegenover Galilea ligt. Toen Hij aan land gegaan was, kwam een man uit de stad Hem tegemoet, die al lange tijd door demonen bezeten was. Hij had geen kleren aan en verbleef niet in een huis, maar in de grafspelonken. Toen hij Jezus zag, viel hij schreeuwend voor Hem neer en zei met luide stem: Wat heb ik met U te maken, Jezus, Zoon van God de Allerhoogste? Ik bid U dat U mij niet pijnigt. Want Hij had de onreine geest bevolen van de man uit te gaan. Die had hem namelijk vele malen aangegrepen, en men had hem met ketenen en met boeien gebonden om hem in bewaring te houden, maar hij verbrak de boeien en werd door de demon naar de woeste plaatsen gedreven.
Jezus vroeg hem: Wat is uw naam? Hij zei: Legio; want er waren veel demonen in hem gegaan. En zij smeekten Hem dat Hij hun niet zou bevelen in de afgrond te gaan.
En er was daar een grote kudde varkens aan het weiden op de berg. Zij smeekten Hem dat Hij hun zou toestaan daarin te gaan. En Hij stond het hun toe. En de demonen gingen uit de man weg en gingen in de varkens; en de kudde stortte van de steilte af het meer in, en verdronk. .
Toen zij die hen weidden, zagen wat er gebeurd was, vluchtten zij en berichtten het in de stad en op het land. Ze gingen op weg om te zien wat er gebeurd was, en ze kwamen bij Jezus en vonden de man van wie de demonen uitgegaan waren, zitten aan de voeten van Jezus, gekleed en goed bij zijn verstand; en ze werden bevreesd. En ook zij die het gezien hadden, vertelden hun hoe de bezetene verlost was. En heel de menigte uit de omgeving van het land van de Gadarenen vroeg Hem van hen weg te gaan, want zij waren met grote vrees bevangen. Hij ging in het schip en keerde terug.
De man van wie de demonen uitgegaan waren, bad Hem of hij bij Hem mocht blijven, maar Jezus stuurde hem weg en zei: Keer terug naar uw huis en vertel wat voor grote dingen God aan u gedaan heeft. En hij ging heel de stad door en verkondigde wat voor grote dingen Jezus aan hem gedaan had. (Luk. 8:22-39).
Deze passage wordt vaak verkeerd begrepen. Normaal gesproken, wanneer dit onderwezen wordt, ligt de nadruk op de storm alleen en op Jezus die dit doet kalmeren: “Als je leven chaotisch is, ellendig, en een volkomen rotzooi, kom dan naar Jezus. Hij zal het transformeren en het kalm, vredig en prachtig maken.”
Er is niets mis met deze interpretatie. Maar het probleem is dat ze de tekst uit zijn context halen. Waar het om gaat is niet zozeer over de storm op zee en hoe Jezus dit kalmeerde, maar het gaat over waar ze naar toe gingen. God wil ons meenemen naar diepere plaatsen, en wanneer Hij dat doet, doet Hij dit zo door onze relatie met Hem en met mensen. Er is geen diepte in het soort ervaring dat alleen een aangenaam gevoel geeft, alsof het een dosis cocaïne of andere sterkere drugs is – een krachtige verdoving.
We hebben vaak een oppervlakkig begrip als we praten over diepte, intimiteit en liefde. Ons concept van liefde is slechts een dwaas emotioneel begrip van de ziel. Door te sterven aan het kruis voor jou en voor mij, liet Jezus iets zien, dat niet in het minst emotioneel was. Hij besloot een hoge prijs te omarmen vanwege Zijn liefde voor jou. Dat was een bewuste, bereidwillige handeling, een levenskeuze, een beslissing die bijna geen emotionele kant had. Dus, diepte en intimiteit gaan veel verder dan een zachtaardig gesprek en poëtische geheimen, het is om te verlangen naar de aanwezigheid van God en Zijn glorie.
We moeten dieper groeien in liefde, gaan naar hogere niveaus van intimiteit met God. Er is echter een werkwijze voor. In het vorige hoofdstuk zagen we dat de manier waarop Mozes de glorie van God oppakte, een proces was. En het is interessant dat Jezus ons altijd naar iets diepers leidt. Echter, Zijn methode is niet altijd waarvan we denken dat het geschikt is: we willen dat Hij ons behaagt, ons alles geeft wat we vragen, dat al onze problemen worden opgelost, maar God werkt in ons leven door middel van onze relatie met Hem en met onze broeders en zusters in Christus, met de behoeftigen, de schandelijken van dit leven, met de wanhopigen, met mensen waar we het minste medelijden voor voelen, met de mensen die ons confronteren en niets lieflijks over hen hebben, mensen die ruiken, mensen die God bespotten, mensen die ons soms onterecht, wreed en zelfs gewelddadig behandelen. Dus, ga je echt van zulke mensen houden? Ben je bereid ze te aanvaarden en zo ver te gaan dat je betrokken raakt met hen en jezelf uitput?
Om het ondiepe niveau waar je bent achter je te laten en dieper te gaan, moet je liefhebben op een hoger niveau. En het zal veranderen in een donkere smalle tunnel, omdat niet iedereen reageert op een meer intens niveau. Veel mensen gaat het goed, tot ze op het punt van de crisis komen. Wanneer de tijd van de crisis komt glijden ze terug. Waarom? Omdat ze geen crisis willen. Ze denken dat het leven voor Jezus is als het leven in een bed van rozen, vergetend dat er doornen en gevaren zijn die zowel de zee en de stormen kunnen brengen. Maar zo is het Christenleven niet. De Bijbel zegt dat Jezus veel had gedaan in het leven van de discipelen tot de tijd dat ze de overtocht gingen maken naar de andere kant van het meer (Luk. 8:22). Jezus had vele wonderen verricht, doden opgewekt, en de blinden genezen. Zijn niveau van openbaring en diepte was al bekend door de menigte – het had hen verbijsterd achtergelaten door de waarheid en het gezag waarmee Hij onderwees. Jezus had een grote mate van bekendheid. Hij was al bewonderd, Hij had al een menigte volgelingen, Hij was al de meest besproken zaak onder de naburige landen. En wat gebeurt er dan? Jezus zegt onverwachts: “Stop alles! Nu zullen we naar de andere kant gaan!”. Misschien had iemand wel hardop gedacht: “Wat! Heeft niemand Jezus verteld dat als alles goed gaat, we het niet nodig hebben om iets te veranderen? Zoveel wonderen, zo veel mensen die ons volgen, een groeiende kerk, de doden zijn weer tot leven opgewekt, de blinden zien, doven horen, deinende mensenmassa’s komen massaal naar onze bijeenkomsten en de Heer komt met dit verhaal over de oversteek naar de andere kant?”.
Misschien zijn er veel dingen gebeurd in je ervaring met God tot nu toe, grote macht, veel geestelijke werkelijkheid, grote openbaringen en vele wonderen. God heeft werkelijk gemanifesteerd door je heen. Alles vloeit en stroomt onder de zalving en dan komt plotseling de Heere Jezus en zegt: “Nu zal ik je naar een dieper niveau meenemen, echter, niet op jouw manier, laten we verhuizen naar de andere kant van het meer.”
Wanneer Hij zegt, “Laten we naar de overkant gaan”, is dit een sleutel om alles te stoppen. De celgroep die stroomde en vloeide, doet dat niet meer; de lofprijs tijd die zo glorieus was, vloeit niet meer; de realiteit van Gods aanwezigheid lijkt te verdwijnen; de mate van genade die eens jouw hart raakte, voelt alsof dat niet meer gebeurd; zelfs Zijn Woord lijkt niet meer hetzelfde; wat is er verkeerd? Er is niets verkeerd. De Heer wil jou ontplooien, ontwikkelen. God wil een nieuw niveau van diepte gaan brengen, je uit dit niveau halen en in een ander zetten. Maar denk je dat diepte komt in ruil voor goedkope dingen en beperkte rangschikking? Als je zo denkt, zit je verkeerd. Zo werkt het niet. De Heer zal met jou werken op Zijn manier.
Dan zeg je, “Maar Heer, de manier waarop ik de dingen deed, werkte prima, en nu werkt niets. Waarom?” Hij heeft je uitgenodigd op een dieper niveau. Een crisis treed op wanneer je de vorige manier van de dingen doen uiteenvalt, wanneer God je bergopwaarts mee wil nemen, en bergopwaarts is moeilijker, het vereist meer druk, het is moeilijker, het is hard werk, de prijs is groter, het is problematischer. Op dit punt, heb je geen andere keus, je blijft Jezus volgen of je zult vallen in de put net als zovele anderen: “Nee, dit is niet van God. God heeft me gezonden om van deze rivier te drinken, het slaat nergens op voor de Heer om mij naar de andere kant te roepen. Ik blijf hier staan. Ik blijf alles op dezelfde manier doen zoals ik dat altijd gedaan heb, geloof op dezelfde manier zoals ik altijd gedaan heb, en ik blijf dezelfde methodes gebruiken die ik altijd gebruikt heb. Niemand krijgt mij hier weg.”
Weet je wat er zal gebeuren? God zal je voorbij gaan. Je wordt achtergelaten, omdat de echte dingen die je bereikt hebt er niet meer toe doen, de werkelijkheid van de wonderen die God al gedaan heeft zijn niet interessant. Wanneer de Heer Jezus je roept naar de andere kant, moet je gevoelig blijven om Hem te volgen, met een open hart te gaan waar Hij gaat en te doen waar Hij je naar leidt te doen. Iemand zei iets erg kostbaars: “Soms weet je niet wat er zal komen van dit hele gebeuren. Je hebt misschien niet alle details, maar als je de vrede en overtuiging hebt dat je Jezus volgt, blijf dan verder gaan.” Je moet zeggen, “Ik heb niet alle details, ik weet niet wat er gaat komen van dit gebeuren, ik zit in duisternis, maar ik weet dat het de wil van God is, en ik weet dat ik Jezus volg. Dus, ik ga door en wandel verder.”
Misschien is je geestelijk leven gebroken op een punt en zocht je iets diepers in God, maar je begrip of concept van dieper is: krachtiger, opwindender, explosiever en ga zo maar door. Ons begrip van diepte is niet het concept van God. Het is tijd om naar de andere kant te bewegen. Het is tijd om verder te kijken dan onze neus lang is, om een meer praktische kijk op het geestelijke leven te hebben. Diepte gaat niet over jou, pret maken in het plezier van de aanwezigheid van God op een zelfzuchtige manier, waar het allemaal over jou gaat, en de rest van de wereld leeft een ellendig leven en kunnen van een rots afspringen, terwijl jij meer krijgt van Gods aanwezigheid. Dit is geen diepte.
Daarom, had het geen zin wat Jezus deed. Het lijkt het tegenovergestelde voor Hem om te komen op het moment terwijl alles zo goed ging, toen de dingen goed waren en wonderen plaatsvonden en zegt, “Stop alles, we zullen naar de andere kant gaan.” Vele mensen struikelen over het struikelblok omdat ze de beweging van God evalueren gebaseerd op wat ze aan de buitenkant zien. En soms is de beweging van God niet erg duidelijk. Het komt onze voorkeuren confronteren; het komt op een manier waar we niet van houden. En ik zal je iets vertellen, als je niet bereidwillig bent om echt de Heer te volgen, zelfs in de minder aantrekkelijke dingen en dingen die je niet goedkeurt, zal je de beweging van God verliezen.
Wanneer Jezus ons roept om naar de andere kant te bewegen, dan wordt alles wat rustig en kalm was een groot probleem. Wat stroomde, stroomt niet meer; wat goed ging, gaat niet meer goed; wat groeide, groeit niet meer; de zalving komt niet, het is voorbij. Je leven wordt een storm. Die solide, veilige, voorspelbare en stabiele ondergrond waarop je wandelde wordt nu instabiel omdat je Jezus gehoorzaamde. Je maag draait en maakt je misselijk en je voelt je ziek, er is gedonder, sterke winden, enorme golven en je leven is volledig instabiel. Wat gebeurt er? Hij roept je om dieper te gaan. Wilde je dit niet? Hij roept je voor echte afhankelijkheid, een echt geloof.
Kijk nauwkeurig, het was Jezus die de discipelen riep, en ze gehoorzaamden. En vanwege hun gehoorzaamheid, werd hun leven een enorme ingewikkeldheid. Alles wat zeker was werd onzeker. Alles wat stabiel was ging uit balans, het veranderde in een geweldige zooi. Dus werden ze doodsbang, en gingen ze Jezus wakker maken: “Jezus, wakker worden, want we vergaan en de boot gaat zinken!” En Jezus ‘bestraft hen, “Jullie kleingelovigen.” “Maar Jezus, alstublieft, heeft de Heer het boek door John Maxwell niet gezien wat zegt: je moet eerst lofprijzen en daarna bestraffen?” Dan doen ze een observatie “Wat een raar iets! Wat voor leider is dit? We zijn hier aan het doodgaan, we roepen onze leider en gaat hij nog steeds met ons argumenteren en noemt ons ongelovige gelovigen.”
Ik dacht altijd eerder dat Jezus had gehoopt dat ze zelf geboden hadden om de storm te kalmeren, dat ze misschien de storm de opdracht hadden gegeven te stoppen, maar door het lezen en verder onderzoek, realiseerde ik me dat het niet dit was wat Jezus verwachtte. Hij was ontdaan omdat ze op Hem zouden moeten vertrouwen en dat ze vrede zouden moeten hebben dat Hij hen geroepen had om naar de andere kant te gaan – Hij garandeert dat de boot niet zou zinken. Die boot daar was het veiligste plekje op aarde met Jezus erin. En nog iets anders, of Hij nu slaapt of wakker is, dat maakt niets uit voor God. Als Jezus in jouw boot was, zou het niet uitmaken wat er fout ging. Je bent veilig waar je bent. Als je de Heer dient, als jouw handeling er een was uit gehoorzaamheid aan de Heer, dan mag alles binnenstebuiten gaan, maar jij bent veilig en in goede handen.
De Heer zal voor je zorgen. Hij was Degene die je riep naar een grotere afhankelijkheid, daarom zal Hij je eren en voor je zorgen. Hij zal je meenemen naar een hogere plaats en zo je leiden. Hij zal je voeten ferm maken zodat je niet wankelt. Zelfs als alles slecht is, de vraag die je jezelf moet stellen is : Ben je Jezus aan het volgen? Werkelijk? Als het antwoord ja is, zal het eind van het verhaal veel beter zijn dan jij kan verwachten. Toen riep Jezus de discipelen naar de andere kant. Welke andere kant is dit? Aan de andere kant van het Meer van Galilea was er een gebied wat Decapolis genoemd wordt, het Galilea van de heidenen. De Bijbel spreekt hierover. Voor vele eeuwen, was de eerste ballingschap die plaatsvond niet met Juda, waarvan de hoofdstad Jeruzalem was, maar met het noordelijke koninkrijk Israël. In deze gevangenschap, hadden de Assyriërs een strategie om de mensen te overmeesteren. Ze namen een deel van hun land en stuurde daar buitenlandse mensen heen zodat er een mengsel van religie, etniciteit, cultuur en taal kwam. Aan het eind, had niemand een nationaliteit. Dat was de manier van de Assyriërs; overheersen en geen problemen hebben met de overmeesterde mensen. Kortom, een mix van mensen kwamen in deze regio en de Joden hadden enorme vooroordelen tegen die mensen, want ze waren niet “zuiver”. Ze dienden God niet en ze oefenden niet de joodse gebruiken uit. Ze waren een gemengde bevolkingsgroep.
Soms, wanneer God je naar de andere kant roept, neemt Hij je mee naar een context die je niet bevalt. “Ik ben heilig, heilig, heilig, ik spreek geen onzin, ik vertel geen grappen, ik voetbal niet, ik drink geen bier, ik ga niet naar de bioscoop of kijk zelfs geen tv. Ik ben een gelovige die de standaard zet. “Maar Jezus vertelt je:”.. Ga en verover je collega’s en klasgenoten voor Christus. Ga terug naar je familie die je uit je leven bande toen je een Christen werd, de relaties die je af brak met je ooms, neven en grootouders. Ga terug naar de mensen met wie je nu werkt, ze zijn jouw verantwoordelijkheid.” God laat je mensen zien die niets te maken hebben met je, je voorkeuren, je prioriteiten of je levensstijl, hun waarden verschillen met die van jou. Echter, God zegt: “Laten we naar de andere kant gaan.” Ga en wees een zendeling onder dieven, drugsverslaafden en ellendige mensen of zelfs degenen die een postgraduaat hebben in kernfysica.”
Bent je het met mij eens dat dit een hoge dosis van liefde vereist? Je wordt alleen gepromoveerd als je meer gaat liefhebben. En liefde is de manier. Echter, het verhaal van de discipelen stopt daar niet. Alles wat slecht voor de Joden is, daar confronteerde de Heer ze mee: onzuivere buitenlanders die niet de God van de Joden aanbaden, de God van Israël; ze werden meegenomen naar een stad, genaamd Gardarea, waar een afschuwelijk bezeten man was – er is niets meer verschrikkelijks voor Joden dan om te praten over iets met demonen. Deze man was niet bezeten door een demon, maar door een legioen van demonen. De status van deze man was zo verschrikkelijk dat hij leefde tussen de graven. Een andere vreselijke belediging aan de Joden, omdat zij ten alle tijden en tegen elke prijs het contact met lijken moeten vermijden. Het was gewelddadig en de hele zaak eindigt met een uit de hand gelopen kudde varkens die in alle richtingen lopen. Dit dier wordt beschouwd als de smerigste voor elke jood. Daarom, er was niets glamoureus aan over deze oproep van God. Het was precies naar deze kant dat deze gelovigen werden meegenomen.
Dus lieve broeder, God roept je naar de andere kant om te leiden naar een grotere mate van heerlijkheid, glorie. Wanneer je de Heer volgt, weet je niet wat de zijwegen zullen zijn,maar je weet dat de beste plek is in de bijbelschool van Jezus. Hij traint de discipelen om van Hem afhankelijk te zijn, om in geloof te wandelen en om om te gaan met een ander niveau van geestelijke kracht. Als ze hadden gebleven op de andere kant van het meer, zouden ze nooit het bovennatuurlijke niveau van God in hun leven hebben ervaren. Ze zouden niet hun kleine niveau waar ze in zaten hebben verlaten. Soms, wanneer je vraagt om dieper te gaan, maakt God de uitdaging groter, Hij geeft je een grotere uitdaging om je geloof te vergroten, je ervaringen, om je in een diepere Christen te veranderen en om jouw onzekerheden naar de oppervlakte te doen komen en de vroegere rommel die je had van bang zijn voor je eigen schaduw, van een onzeker iemand zijn met totaal geen opstelling.
Wanneer je bereidwillig bent om de Heer te volgen en van Hem afhankelijk te zijn, neemt Hij je mee naar een school waar het bovennatuurlijke een deel van je dagelijks leven wordt. God zal je een demon bezeten onderwerp met een legioen demonen geven. Hij zal je in een situatie brengen waarvan je neus zal gaan trillen. Er was een heel ritueel om zich te ontdoen van onzuiverheden veroorzaakt door het aanraken van een dier of een lijk van een mens. Jezus neemt echter Zijn team mee naar een plaats waar een man leefde tussen de graven met varkens in de buurt grazend. “En er was daar een grote kudde varkens aan het weiden op de berg.” (Lukas 8:32). Waarom omringde Jezus Zijn discipelen in deze school met alles wat inging tegen hun wil en verlangens? Omdat dit de manier is die God vaak gebruikt om ons te trainen. “Maar, Heer, ik vind niet dit leuk! Dit stond niet in het contract” Niemand groeit dieper met God, terwijl je in een verwarmd kantoor met vloerbedekking zit. Weet je waar je groeit? Geconfronteerd worden met ongunstige omstandigheden daarbuiten.
Je vroeg om er dieper in te gaan? Laat je armetierige leven achter en stap in de boot. Laat de Heer de regels bepalen en Hij zal je de syllabus geven van de onderwerpen die je moet bestuderen: zoals die gekke man die bezeten was door de legioenen demonen, waar graven, varkens en gewelddadige mensen waren betrokken. Wat nog erger is, is dat al deze inspanning gemaakt is voor één man. Jezus liet het succes achter die de menigte trok ten behoeve van een arme man, die niets terug kon geven. De Bijbel zegt dat de hele stad, dat het wonder van de man z’n verlossing zag, Jezus afwees. Dat is wat ik succes noem. Ik geloof dat de discipelen niets begrepen en misschien zelfs dachten dat Jezus zich vergist had in de hele onderneming. Geen teken van succes te zien in dit verhaal. Die hele bedevaart, alles laten vallen, naar de andere kant van het meer gaan met de boot en de gevaren van de storm trotseren, al deze slechte dingen, voor maar één man? “Heer, we tellen alleen de duizenden. We zijn niet geïnteresseerd in slechts maar één man”. Maar bij Jezus op de Bijbelschool, leerde Hij ons “Een persoon is meer waard dan de hele wereld. Het is voor slechts een ziel dat ik wil dat je al deze inspanning verricht, dat je alles stopt en alles laat vallen wat je doet, tegengesteld aan je voorkeuren.” ” Nee, Jezus, laten we de wiskunde hier op loslaten omdat we in onze kerk, we alles op basis doen van dat er honderden afhankelijk van zijn”. Maar Jezus ging er heen ter wille van één man. Oh kerel! Dat is wat theologie om je egoïstische verlangens te breken!
In de Bijbelschool van Jezus, heb je geen garantie over hoe lang Zijn opleiding duurt van het diep gaan. In het bijbelverhaal blijkt dat het een dag duurde en het van korte duur was. Als Jezus je vraagt in Zijn boot te stappen, kan het een dag duren, maar het zou ook tien jaar lang kunnen duren. Toen ik naar Portugal ging, wist ik dat God me daar heen zond, dus maakte ik een toewijding aan God, “Heer, ik ga er met de bereidheid heen om daar te sterven, en er mijn kinderen op te voeden en ze te trouwen met Portugese vrouwen”. Er is een soort culturele schok waarvan ik dacht dat dat alleen voor vleselijke mensen was, mensen die niet bidden of vasten, noch de Bijbel lezen of zelfs van God houden. Cultuurschok is een fenomeen dat iedere zendeling bestudeert. Hoewel er goede dingen zijn om van te genieten, wordt je verstoord door de verschillen van het nieuwe land dat niet gebruikelijk voor je is.
In ons team van acht mensen, raakten we geïrriteerd door de lokale accenten, gewoonten en cultuur na de eerste twee maanden. Alles wat anders was kroop onder onze huid. En daar was ik die dacht dat ze allemaal vleselijk waren, maar mijn cultuurschok kwam een jaar later. Ik kon het niet verdragen om de televisie aan te zetten, ik kon er niet tegen om naar de supermarkt te gaan, de manier waarop mensen leefden stoorde mij, alles werd verergerd. Ik ging naar de lofprijs en aanbidding in de kerk en er waren een half dozijn zusters van middelbare leeftijd die lange denim rokken droegen, en die elk fatsoenlijk ritmisch lied veranderden in een wals. Ze waren God aan het aanbidden, maar het knarste in mij. Wanneer de Heer je op een dieper niveau roept met Hem, hoeft Hij niet per se een van je voorkeuren te volgen. Hij zal waarschijnlijk allemaal tegen hen ingaan. Naderhand echter, bracht God een enorme liefde voor deze zusters, mijn hart veranderde, deze dingen gingen voorbij, ik had de ijver en passie en een prachtige kerk werd geplant. Het was een zegen. God ging er bovenuit en ver daar buiten. Echter, er is geen garantie hoe lang we moeten blijven op die plaatsen. Hoewel ik er heen was gegaan om daar te sterven, het duurde vier jaar en God bracht me terug.
Misschien neemt God je mee naar de streek van de Gardarenen, een Galilea van heidenen, voor de rest van je leven. Wat dan…? Ben je bereid om lief te hebben en een Petrus te zijn, vóór of na de crisis? Hoe diep ben je bereid te gaan? Omdat diepte niet alleen je relatie met God is. Hoe meer je je relatie met Hem ontwikkelt, hoe meer de Heer je de buurman, familielid, of zelfs de arme stakker op de straat zal laten zien. God zal je de mensen op je school en / of je werk laten zien. En wanneer God begint te laten zien, zal dat misschien niet de gebroken persoon zijn wiens leven volledig op zijn kop staat, die God nodig heeft met een open hart om het evangelie te horen. Het is misschien niet iemand die al klaar is om mee te gaan naar een Encounter weekend of Impact Day. Misschien zal het je vijand op het werk zijn, die ziekelijk over jullie spreekt, die je verraden heeft, die achter je rug om praat. Wat dan!? Zal je dezelfde bereidheid hebben? “Nee, Heer, ik wil niet dit niveau van diepte. Ik wil degene die van me houdt liefhebben. Ik wil degenen dienen die mij dienen, ik wil zorgen voor de mensen die me goed behandelen.” Hoe diep is dit? Je zult dit ontdekken op deze manier, een ervaring met de glorie van God, ver van egoïstisch zijn, of een “geestelijke cocaïne”, het is om te manifesteren en invloed te hebben op het leven van talloze mensen die daarbuiten zijn en aan de andere kant!
Wanneer de Heer je uitnodigt om naar de andere kant te komen, gebeuren een aantal dingen, naast die dingen die al eerder genoemd zijn. Het niveau van de manifestaties van Gods kracht om gevangenen te bevrijden neemt toe, het produceren geestelijke kinderen, en het opvoeden van discipelen in de meest verwoeste en droogste plaatsen. De kracht van God om de duisternis te confronteren, voor redding en onderscheidingsvermogen begint te manifesteren in je leven als nooit tevoren. Je ervaart een emotionele en geestelijke stabiliteit als nooit tevoren … een zekerheid en autoriteit in God als nooit tevoren. Dus je begrijpt, “Jezus deed er goed aan me mee te nemen naar de andere kant. Laten we het opnieuw doen, Heer, omdat het resultaat goed was. U Heer, bent inderdaad bevoegd en ik kan in U vertrouwen Heer.”
Op welk niveau zit jij? Aan welke kant sta jij? Hoe is jouw leven geweest in termen van het meer van God willen en het verlangen naar verdieping? Misschien wil je een andere mate van Gods uitstorting. En de Heer zei, “Zoon, Ik heb al zoveel uitgestort, de tijd is nu gekomen om naar de andere kant te komen. Wil je naar de andere kant komen of blijven op het niveau waar je eerder was? Je kunt blijven, maar wie achterblijft komt tekort, eerder dan het overtreffen en naar de andere kant bewegen, en eindigt de boot missend. Je zult blijven op het niveau waar je eerder was. Wacht niet meer op de bovennatuurlijke beweging van God. Wacht niet meer op gezag. Wacht niet op zalving. Wacht niet langer op geestelijke gevoeligheid. Wacht niet op geloof. Wacht niet op iets anders, want Jezus is naar de andere kant gegaan en jij bent achtergelaten.