DAG 11
DE HEERLIJKHEID VAN GOD IN DAVIDS LEVEN
De andere man in het Oude Testament die passioneel de heerlijkheid van God liefhad was David! En voor mij is hij de man die het meest een hongerig hart uitdrukte naar de heerlijkheid van God in de hele Schrift. Onder de weinigen die besloten Zijn heerlijkheid meer lief te hebben dan iets anders, was David de meest gemarkeerde. Hij wilde geen troon voor zichzelf of zocht niet naar beroemdheid en invloed hebben, geld of macht en zeker niet naar praktische resultaten. Was David een leider? Dat was hij zeker! Maar wat voor soort leider?
Vreemd genoeg, werd hij niet bewogen door resultaten. Iets wat zo kostbaar is en zo gewaardeerd wordt in deze samenleving, beïnvloed door de Amerikaanse logische redenering van resultaten verkrijgen! David wilde de heerlijkheid van God meer dan iets anders! De rest kwam als bonus en als gevolg hiervan. We zouden de heerlijkheid moeten willen zoals David dat deed, en door dat onder ons te hebben, zouden we van groei genieten, financiële zegen en de rest….Helaas, velen van ons, gaan voor de resultaten en niet voor de oorzaak die deze resultaten laten komen! Het zal slechts twee generaties duren voor welke groep dan ook, die niet meer dan een andere religie is geworden, en concurrerend is in de dalende markt van gelovigen die worden beïnvloed door lege religie.
De Bijbel zegt dat, “De Vader kijkt uit naar of zoekt”! God zocht gisteren, Hij zoekt vandaag en Hij zal blijven zoeken naar echte aanbidders, liefhebbers van Zijn heerlijkheid, mensen die wensen om gefascineerd te zijn, ondergedompeld, overweldigt door Zijn Heerlijkheid! Door te zoeken naar dit soort mensen, vond de Heer David! De jongen was een ver van perfect persoon, ver van een complete leider, ver van een onberispelijk familiemens. David is een voorbeeld van mensen die gevonden zijn en verlost zijn door Gods genade. En de Heer Zelf, als Hij getuigt over David, zegt: “Ik vond hem, Ik vond David, een man naar Mijn eigen hart”. Wat had deze jongen dat zovelen onberispelijke heiligen van het Oude Testament niet hadden en zichzelf niet “uitverkoren” vonden door God? David hield van de Heerlijkheid van de Heer meer dan van iets anders in zijn leven. Hij leed niet aan conflicterende verlangens in zijn bediening, want niets kon wedijveren met de kennis en de liefde die hij had voor Gods heerlijkheid. Hij had zijn verstand gezet op dit einde en als er zegeningen en andere dingen in zijn bediening waren, was dat alles het gevolg van de Heerlijkheid van God en niet vanwege dat hij zegeningen najoeg met een verkeerd hart.
Saul had dezelfde gelegenheid: hij was tot koning gemaakt, had veel oorlogen gevoerd en had in de meeste hiervan overwinningen; hij kreeg erkenning, rijkdom, macht maar hij gaf niet de reactie waar God naar zocht; hij had niet het “hart van God”. Saul was een religieus man; hij deed de juiste dingen. Hij hield van andere dingen, hij hield niet van de heerlijkheid van God; hij hield nooit van God voor Wie Hij is. Saul kon niet minder zorg hebben over de aanwezigheid van God; hij bouwde zijn leven, zijn bediening en zijn koninkrijk, met zijn voeten op de wegen van de sterfelijke wereld met al zijn vragen en stress. Als gevolg, had Saul een leven vol met zielige dilemma’s; hij zat vol met nijd, jaloezie en de angst van dingen verliezen die waardevol voor hem waren, dus werd hij een gemeen persoon. Oh, er zijn zoveel zelf-gecentreerde mensen vandaag de dag die onze kerken in goedkope politiek en persoonlijk gewin veranderen, inplaats van het zoeken naar de heerlijkheid van God. Er zijn zoveel mensen die bang zijn om het spreekgestoelte te verliezen en die vol nijd, jaloezie en wedijver bedienen in die kermis van wereldse ijdelheden! Saul was zo, David aan de andere kant, toen hij de troon innam, was de eerste gedachte die hij had, de Ark van de heerlijkheid van de Heer naar hem toebrengen. Interessant, omdat hij dezelfde motivatie als Mozes had, hij maakte ook een tent waar hij voor hemzelf dezelfde heerlijkheid kon vinden! Beiden werden gedreven naar de aanwezigheid van de Heer. De Bijbel zegt: “In de dagen van Saul, zocht niemand de Ark”. Met andere woorden, “In de dagen van Saul had niemand interesse in de Heerlijkheid van God, lieten het in Silo staan, ver weg en veroordeeld om vergeten te worden.” David wist dat de Ark de Persoon, de Aanwezigheid en de Glorie van God zelf droeg.
Dus, David is de tegenstelling van vele mannen en vrouwen van God in de geschiedenis. Hij was een niemand, een onbekende, een kleine jongen van het platteland; een klein stadje ergens daarbuiten in de prairie dat zelfs niet op de landkaart staat. Letterlijk, als je dit stadje wil vinden moet je 10km/h rijden want als je sneller rijdt, zul je het zelfs niet zien! Mijn moeders familie komt uit zo’n klein en vergeten plaatsje zoals dat. Evenzo, noemt de Bijbel dat de Heer tegen David zei: ” Ik nam je van onder de schapen vandaan”. Met andere woorden, Ik nam je weg van die afgelegen onbekende plaats waar nooit iets gebeurde. David zelf had de rustieke geur van de schapen die hij gewoonlijk voedde. Hij was een kleine jongen waar niemand echt om gaf. Zelfs zijn vader zag niets speciaals in hem. Hij was letterlijk iemand zonder reden om ergens boven uit te steken. Ik durf te zeggen dat hij door iedereen werd geoordeeld een middelmatig persoon te zijn – gewoon een andere boerenjongen zonder toekomst. Maar wie vond hem daar, aan het eind van de wereld? Oh, Halleluja! Hij werd gevonden door de ogen van de Hoogste; Degene die zoekt naar mensen met het soort hart dat smacht naar Zijn heerlijkheid!
Terwijl hij daar was, met zijn schapen, zegt de Bijbel dat hij tokkelde op een instrument en daar begon hij de Heer te aanbidden, hij was een aanbidder geworden van Zijn aanwezigheid, hij had dezelfde wolk gevonden als Mozes die had gevonden. De jongen komt echt heel dicht bij God daar te midden van die saaie eenzaamheid. Als gevolg hiervan, beginnen er vele dingen te gebeuren in zijn leven.
Ten eerste, wordt hij door God opgevoed als een Prins over zijn volk. Daarna ten tweede, gaf God hem de belofte: “Ik zal bij je zijn, waar je ook heen gaat. Mijn aanwezigheid zal met je meegaan en Ik zal nooit ver van je zijn!”
Het was alsof Hij zei, “Ik ben met je geweest, waar je ook was….Weet je nog toen je die baan verloor? Ik was met je; weet je nog dat je die promotie kreeg? Ik was toen ook met je; Ik was Degene die jou genas van die ziekte, omdat Ik met je was; weet je waarom je dat salaris hebt, de man/vrouw die je hebt? Omdat Ik met je was. Kijk naar de zegeningen die Ik je gegeven hebt, de voorspoed, de gelegenheden en de gunsten? Omdat Ik met je ben waar je ook maar gaat.” Al deze enorme zegeningen gebeurden vanwege een hart dat verliefd was met de heerlijkheid van God. Als we het verhaal volgen, kunnen we het derde ding wat God voor David doet zien. Hij beloofd om alle vijanden die voor hem stonden te elimineren. David raakte niet in de stress; hij hoefde niet voortdurend in de status van geestelijke oorlogsvoering te zijn of bevrijdingsbediening te krijgen. Waarom? Om deze simpele reden: omdat hij van de heerlijkheid van God hield. De Heer Zelf schiep de strijd, goot Zijn ongenoegen uit over de vijanden van David en elimineerde ze allemaal zonder dat David zelfs erom moest vragen. Ze zouden opstaan en de Heer zou ze vernietigen, ze zouden opnieuw opstaan en God zou ze weer vernietigen, ze zouden opstaan en plannen maken tegen de dienaar van de Heer en ze werden getroffen en raakten verward. God Zelf was Degene Die hen trof, Die hun valstrikken vernietigden voor ze zelfs bestonden. Al zijn vijanden zagen hun plannen gesaboteerd en er was niemand die zichzelf kon doen opstaan tegen David en overwinnen. “Ik elimineerde al de vijanden die voor je stonden” – zegt God tegen David. Voor een of andere reden, creëerde God Zelf hinderlagen tegen zijn vijanden en gaf vrede aan David en stelde de grenzen van het land veilig; dingen die Saul, met veertig jaar eigen kracht, niet kon bereiken. Het hele regeren van Saul werd verspild aan het vechten tegen de Filistijnen. Echter, David, na een paar jaar, onderwierp al de vijanden rondom het land. Iets wat nog nooit gezien was tijdens de honderden jaren van Israel als een land. En God zei ook: “Ik heb je naam bekend gemaakt, net als de groten op de aarde”. David had niet gevraagd om een bekende naam te hebben, hij had niet gevraagd om beroemd te zijn, maar God, om een of andere reden, hield zoveel van die man dat Hij zijn naam bekend en erkend maakte. En niet alleen dat, de Schrift zegt dat God aan David een prachtig huis gaf, omringd door ceders, het meest luxe wat je in die dagen zou kunnen hebben. Iets wat heel duur is dat wees op een enorme welvaart die hij begon te ervaren. Heeft hij gevraagd om deze dingen van God? Nooit! Alles was een gevolg van zijn liefde voor de heerlijkheid van God. De auto’s, de vakantie, de mooie kleren, gunsten, genade en welvaart kwamen, hoewel hij ze nooit heeft begeerd of zelfs hiervoor gebeden heeft. Ten slotte, en om wat voor reden dan ook, gaf God David de mogelijkheid om Jeruzalem te veroveren. God maakte Zichzelf gunstig voor David, en zette hem in een positie om te veroveren, te winnen, te triomferen, te bevorderen en beschikken over dingen die zo vele anderen geprobeerd hadden en het niet konden bereiken.
Nadat David al deze dingen had ontvangen, dacht hij bij zichzelf: “hier ben ik, met koninklijke kleren en een koninklijke kroon, ik ben een koning geworden, ik heb al mijn vijanden overwonnen, ik ben beroemd, erkend, machtig en ik woon nu in een paleis omringd door ceders, en de Ark van de heerlijkheid van mijn God en Heer is op een ongeschikte plek, vergeten en in een oude tent in Silo? Dit accepteer ik niet! God heeft al deze dingen voor mij gemaakt, maar Zijn Ark, Zijn Heerlijkheid, Zijn Aanwezigheid, Zelf, wat Hem Zelf vertegenwoordigt staat in een oude tent; op een tweederangs plaats, zonder belangrijkheid, ergens aan het eind van de straat, dat kan niet goed zijn! Ik moet daar heen gaan en het ophalen, en het op het meest belangrijke plekje in het koninkrijk zetten, in de hoofdstad van het land, op een plek in het centrum van de stad en het alle eer geven, alle lofprijs aan de Persoon die ik liefheb wat Hem toekomt, naar die aanwezigheid waar ik naar smacht, de God van Heerlijkheid, voor wie ik leef!
God vroeg hier niet om; maar David hield niet van dingen, materiële goederen, van bezittingen, taken en werken. Hij was niet passievol over theologie of visie van de kerk. Hij hield van de heerlijkheid van God. Dat is wat David vooruit deed komen, dat is wat hem in staat stelde te overwinnen, veroveren, zijn dagelijks leven uitleven. Op deze manier, werd hij een deel van die schaarse, unieke geslachtslijn. Wat hem de kop boven de schouders deed uitsteken was een hart vol liefde voor de Heerlijkheid van de Aanwezigheid van God. Vele heiligen en oprechte mensen jagen de gevolgen en de zegeningen na die komen van God. Maar ze hebben geen passie en geen verwachting om de Heerlijkheid van de Aanwezigheid van de Heer te vinden.
David bezat alles waar de meerderheid van de mensen naar zoeken en begeren. Hij had alles in het natuurlijke, maar hij was diep onvervuld, overmand door een verlangen, een honger en dorst naar de heerlijkheid van God. Hij was beroemd geworden, maar hij was nog steeds ontevreden. Hij had alles waar iemand om zou kunnen vragen, maar hij was nog steeds gefrustreerd. Wat is de reden hiervoor? Omdat hij de Ark van de Heerlijkheid van God Zelf niet dichtbij hem had, niet in die nabijheid kon leven. Deze jongen was niet als Saul, die zocht naar de eer en heerlijkheid van mensen. Toen hij de Filistijnen versloeg, maakt hij een groot gedenk monument, met zijn naam erop. Mensen als Saul zullen nooit een David begrijpen. Ze kunnen niet begrijpen wat een hart van mensen met deze kwaliteit drijft. David werd verliefd op de Heerlijkheid van de Aanwezigheid van God. Hij wilde de beweging van God, hij verlangde en wenste een opwekking, hij wilde de Aanwezigheid, intimiteit met God tegen elke prijs en de rest deed er niet toe, dat was gewoon oude zooi. En omdat zijn hart niet in de dingen zat die God kon geven, bedekte God Zelf hem met al deze zegeningen. Terwijl er zoveel gelovigen zijn die dingen proberen te krijgen, zelfs de rechtmatige dingen, David kreeg ze als bonus. Hier zien we dit prachtige principe: als je de Heerlijkheid van God liefhebt, zal, als gevolg hiervan, je alle dingen hebben in je leven! Onmeetbare zegeningen, overwinningen, overvloedige vrucht, voorspoed, de gunst van mensen, de nooit ophoudende voorziening van God, kwaliteit van leven, vrede aan jouw grenzen en de beste cadeaus van het leven van Hem naar jou. Waarom? Omdat je liefdesbanden met Hem aangaat en omdat je Zijn heerlijkheid meer liefhebt dan iets anders. Mensen zoals deze schrijven geschiedenis, zullen de voorvechters van opwekking zijn en zullen impact hebben op deze generatie.
Nu moet je een keuze maken waar je schat is en wat jou object van liefde is, waar je je hart op zet. En waar je hart is zal bepalen wat alle aandacht krijgt, alle prioriteit, tijd, werk, inspanning en wat jouw leven zal definiëren! Dus, wat is jouw grootste schat? Het iets waar jij je aan toewijd? Het iets wat je schat is zal je hebben!
God spreekt opnieuw tegen David en zegt: “Je denkt dat je Mij een huis gaat bouwen? Ik ben Degene die jouw huis bouwt en je zoon zal voor Mij zitten en hij zal Mijn huis bouwen!” Dit wordt historisch volvoerd door zijn zoon Salomo, maar ook in Christus, de zoon van David, die op de hoogste troon zat en een nog meer heerlijker Huis bouwde, een tempel, de Kerk. David probeerde de Ark van God naar Israel te brengen en leed aan de vernederende en publieke mislukking, net op het moment toen hij het nodig had om een stempel op zijn politiek gezag te drukken in zijn prille regeren. Op die eerste gefrustreerde poging, kon hij boos zijn geworden op God en een kinderachtige reactie hebben gegeven, zoals velen van ons. Dit gebeurt wanneer mensen niet krijgen wat ze vragen van God, wanneer ze investeren en niets lijkt te werken zoals gepland. Mensen raken van streek met God omdat ze niet de resultaten krijgen, hoewel ze de goede dingen doen. Het is interessant omdat David deze reactie had kunnen geven, maar hij beschaamt God niet en probeert ook niet iemand anders de schuld te geven en hij staat zijn zelfbescherming mechanisme zeker niet toe de zon proberen af te weren met een zeef. De Bijbel laat zien dat David bang was en kreunend zei: “Oh, hoe moet de Heerlijkheid van God nu bij me komen? Zijn Ark? Hoe breng ik Zijn Aanwezigheid dichterbij me?” We moeten vragen als we Zijn heerlijkheid niet hebben, wat voor soort celgroepkerk wil ik hebben? Vol met mensen die hard, taai, neurotisch, partijzuchtig zijn, sektarisch voor een visie zijn, die vinden dat hun visie beter is dan die van anderen? Ik wil niet dat de Heer overal met me meegaat zodat ik slaag, ik wil niet al mijn vijanden verslaan en dan daar stoppen, ik wil niet erkend, beroemd, invloedrijk zijn, voorspoedig en machtig zijn, ik wil alleen U, ik wil alleen van U houden Heer, en Uw Heerlijkheid hebben.
Davids grootste zorg waren niet de kwaadaardige commentaren en de meningen van mensen over hem, of zelfs over de steun van mensen, of al het gepraat over zijn mislukking. Het maakte hem niet uit. Hij maakte zich nog minder zorgen over het geroddel. Zijn passie was in de aanwezigheid van God en hij zou voortdurend er op staan totdat hij een antwoord kreeg. Met andere woorden, hij wist dat als hij de heerlijkheid niet had, het niet uitmaakt of je de grote kerk hebt, je celgroepen vermenigvuldigd, dat je woont in een paleis met ceders. Hij zocht niet naar pleziertjes, een troon, een machtig leger en hij was niet bezig met wat geld sparen voor later op z’n oude dag. Wat hij binnenin zijn hart had was een diep en pijnlijk verlangen naar de Heerlijkheid van de Aanwezigheid van God.
Dit was het doel van Davids leven, dus toen hij in staat was om de Ark van het verbond binnen te brengen, danste hij uit alle macht hiervoor uit; hij bediende, hij verheerlijkte, hij aanbad de Heer met zo’n intensiteit, hij drukte zo’n spontane vreugde uit en was zo blij, dat hij verkeerd begrepen werd. Je ziet hem in geen enkele andere omstandigheid zo opgewonden. Nergens! En omdat hij dit soort hart had, stopte God Zichzelf in de hand van deze man. Als jij dit soort hart hebt, zul jij in jouw handen het hart van God Zelf hebben.
Dit produceert angst en huivering lieve broeders! Mensen met dit soort hart zijn degenen die geschiedenis in de frontlinie maken! De rest van de gelovigen zullen gewoon volgen of reageren en dat is het!
God is iemand die er niet naar vraagt of vereist dat het hart van mensen Hem liefhebben, maar wanneer Hij deze mensen vind, geeft Hij Zichzelf volledig aan hen!