DAG ÉÉNENTWINTIG
Vrijdag 5 juni 2015.
Discipelen zoals Jezus Discipelde
“De Heere dan is, nadat Hij tot hen gesproken had, opgenomen in de hemel en heeft Zich gezet aan de rechterhand van God” (Mark 16:19)
Dit is een geschikte plaats om de 21-daagse studie van het volgen, het imiteren van Jezus af te sluiten, want in zekere zin, was de aardse bediening van Jezus slechts een keer voltooid. Zijn discipelen waren voorbereid om het werk door te zetten, wat Hij gestart had. Als je erover nadenkt, hoefde de Heer niet veertig dagen op aarde te blijven, na Zijn opwekking uit de dood en vóór Zijn hemelvaart. Hij had Zich snel kunnen laten verschijnen en vervolgens naar de hemel opstijgen, om Zijn rechtmatige plaats aan de rechterhand van zijn Vader in te nemen. Dus waarom die “vertraging”?
Het blijkt duidelijk uit de Schrift dat er nog steeds discipelschap nodig was, die moest plaatsvinden voordat Hij het aan zijn team kon delegeren en “Tot ziens” kon zeggen. De twijfelaars, zoals Thomas, moest Hij het onweerlegbare bewijs geven van Zijn overwinning op de dood, zodat hun ongeloof voor eens en voor altijd verslagen werd. De angstige, zoals Petrus, moest worden hersteld en worden vergeven voor hun zwakheden. De onduidelijkheid, zoals bij alle twaalf, moest meer verduidelijkt worden door meer uit te leggen over het Koninkrijk van God. Er waren bewijzen nodig om te worden gegeven, zodat de discipelen hun ongeloof konden overwinnen door het te verslaan, zoals bij de twijfelende Thomas. Er was aandacht nodig voor een herstelproces, zoals bij het ontkennen van Petrus. Er was een goed begrip van de missie en het doel nodig om opnieuw te verklaren aan Zijn discipelen … En nog veel meer, voordat Hij vertrok. Zoals de Schrift hierboven zegt, werd Hij opgenomen in de hemel nadat Hij tot hen gesproken had.
Als er één ding is dat iedere christen bedienaar in zijn of haar gedachten moet hebben vanaf het begin van hun bediening is het dit: Je discipelen zijn je erfenis.
De kracht van de discipel is bepalend voor de toekomst van de zaak. Jezus had stukken houtskool genomen (zoals we zagen in een vorige studie) en transformeerden ze in rotsen van diamant. Toen Zijn werk voltooid was, vertrok Hij.
Er is iets wat je diep raakt over de hemelvaart. Net als een afscheid van een vriend op een treinstation of een huilend afscheid op de luchthaven, hadden de geliefden zich verzameld om hun Heer te knuffelen en te kussen om afscheid van hun ‘geliefde’ te nemen. Geen twijfel dat hun gedachten zo snel waren en hun harten zo sterk bonzend, dat ze zichzelf daarna moeten hebben geknepen om te kijken of ze niet droomden. Maar hier waren ze, op de Olijfberg, kijkend over Jeruzalem, op korte loopafstand van Golgotha, met de God van het Universum. Hij sprak tot hen als een herder en als een vader, als een broer en een vriend en als een gevolmachtigde en een kapitein.
Dit was geen eenvoudig, “Tot ziens, we hopen U weer te zien”. Het waren de laatste woorden van de Commandant van het hemelse leger én de plannen van God voor de wereld. “En zie, Ik zend de belofte van Mijn Vader op u; maar blijft u in de stad Jeruzalem, totdat u met kracht uit de hoogte bekleed zult worden… maar u zult de kracht van de Heilige Geest ontvangen, Die over u komen zal; en u zult Mijn getuigen zijn….. tot aan het uiterste van de aarde.” (Luk. 24:49; Hand. 1:8).
Dit was niet langer een ongelijksoortige bende van ongeschoolde mannen, maar een getrainde eenheid van duisternis-vernietigers en Koninkrijk-bouwers! De discipelen moesten naar beneden de heuvel af en bekleed worden met het gevechtstenue van de Heilige Geest.
Dus hoe discipelde Jezus deze mannen? Hoe heeft een dergelijke ingrijpende verandering kunnen plaatsvinden in hun leven? Dit is weliswaar een enorm onderwerp, maar laten we eens kijken naar enkele van de belangrijkste kenmerken van discipelschap. We moeten altijd onthouden dat we discipelschap onze passie en onze prioriteit geven… het is inderdaad de enige erfenis die we op aarde zullen hebben, en onze kroon en heerlijkheid in de hemel. Paulus noemde zijn discipelen: ” Daarom, mijn geliefde broeders, naar wie ik zeer verlang, mijn blijdschap en kroon,” (Fillip. 4:1).
1. Jezus leerde Zijn discipelen
Het belangrijkste dat Jezus voor Zijn discipelen deed, was hen onderwijzen. Ja, ze liepen samen en aten samen en dienden samen, maar Zijn voornaamste opdracht was om hen te onderwijzen. Dit is hoe Hij hen diende. Dit is hoe Hij hen uitrustte. Waar Hij predikte tot de scharen, nam Hij Zijn discipelen terzijde en leerde hen persoonlijk over het Koninkrijk van God. Hij leerde hen wat een trouwe rentmeester is, in de gelijkenis van de talenten en ze werden trouwe rentmeesters. Hij leerde hen de kracht van volharding, door de gelijkenis van de volhardende weduwe en zij werden vastberaden in het gebed. Hierin vinden we een principe: Je krijgt wat je predikt. Je oogst wat je zaait. Het woord van God zal wortel schieten in de harten van je discipelen en uitgroeien tot een machtige boom van overvloedige zegen en geestelijke vrucht in hen.
Onderwijzen was altijd de prioriteit van Jezus voor Zijn discipelen. Wanneer er iets onderweg gebeurde, gebruikte Jezus dit vaak om hen te leren. De religieuze hypocrieten zouden redetwisten met Hem, zodat Hij onmiddellijk waarschuwingen gaf en leerde over het zuurdeeg van de Farizeeën (Mat 16:6).
Jezus diende Zijn discipelen door hen te onderwijzen. Veel mensen denken dat het echte plaatje van een dienaar iemand is die de vloeren veegt of het eten voorbereid en opruimt. Toch lezen we nooit dat Jezus deze ondergeschikte taken deed, hoewel Hij de grootste dienaar van allen was. Het is niet dat dit verkeerd is en iemand moet de vloer schoonmaken, maar Jezus diende door het onderwijs, want boven alles, dit was wat de discipelen het meest nodig hadden – niet het brood van de aarde, maar het brood van de hemel. Om deze reden bestrafte Hij Maria niet, zelfs toen haar zuster Martha zich beklaagde bij Hem, dat zij al het harde werk deed terwijl Maria gewoon zat en luisterde naar Hem. In Zijn woorden zei Hij dat Maria en niet Martha het “goede deel” had gekozen (Luk. 10:42).
Hoeveel leer je je discipelen? Hoeveel heb je je wijsheid echt geïnvesteerd in anderen? Er zijn zo veel mensen die graag samen “rondhangen” en pizza’s eten of samen films kijken. Maar hoe zit het met hen onderwijzen en met hen door bedieningskwesties heengaan?
2. Jezus vermaande Zijn discipelen
Jezus was nooit bang om problemen in Zijn discipelen aan te pakken. Net nadat Hij Petrus had geprezen voor het horen uit de hemel, bestrafte Hij hem voor het horen uit de hel. In het eerste moment had Petrus God de Vader horen spreken in zijn hart, dat Jezus de “Zoon van de levende God” was (Mat. 16:16). In het tweede moment werd Petrus beïnvloed door satan om Jezus te bewegen niet Gods wil te volgen. Dit had tot resultaat dat Jezus tegen Petrus zei: “Ga weg achter Mij, satan! U bent een struikelblok voor Mij, want u bedenkt niet de dingen van God, maar die van de mensen.” (Mat. 16:23).
Er is een verschil tussen een discipel-maker en een vriend. Een vriend zal niet per se wijzen op je zwakke punten. Als hij dat doet zou hij je vriendschap kunnen verliezen, daarom kiest hij vaak dat niet te doen. We behouden allemaal vrienden op deze manier. Maar een discipel-maker moet wijzen op de zwakke punten. Het is zijn rol en verantwoordelijkheid. Als de discipel zijn eigen brutaliteit of geestelijk gebrek niet kan zien, dan heeft hij voor zijn eigen bestwil een broer nodig, die meer licht heeft, om het aan te wijzen in liefde.
Jezus was dit soort van leider – niet enkel een bemoediger, maar ook een vermaner. Blijkbaar was Zijn motief altijd Liefde. Hij confronteerde geestelijke blindheid bij mensen, omdat Hij niet wilde dat ze eindigden in de sloot of er iemand anders heen zouden loodsen. De reden waarom zo weinig leiders anderen op deze manier vermanen, is omdat ze bang zijn om ze te verliezen. Ik heb dit geleerd. Als je een compromis sluit om iemand te krijgen, zal je het compromis moeten houden om ze te behouden en als je dit doet, zullen ze altijd een doorn in je vlees blijven. Zoals een vader een zoon voor zijn eigen bestwil corrigeert, moet een discipel-maker zijn discipelen voor hun bestwil corrigeren. Niemand zal ooit de top van het spel bereiken, tenzij ze een coach hebben die ze wijst op de slechte en op de goede punten.
Ik vraag me soms af hoe mensen al zo lang gelovigen kunnen zijn en zo weinig veranderen. De negatieve gewoonten of kinderachtige eigenschappen zijn er jaren later nog steeds. Jezus vormde Zijn team om in drie korte jaren. Waarom dit verschil? Veel gelovigen zijn nooit echt gediscipeld. Ze hebben gebrek gehad aan vaderfiguren in hun leven die niet investeerden in hen, maar in plaats daarvan over hen heersten. Dan zijn er anderen die zichzelf nooit opengesteld hebben voor correctie. Als je verstandig wilt zijn moet je een andere houding aannemen.
Als je de kans had op persoonlijke coaching van een miljonair, zou je misschien zeggen: “Vertel me alsjeblieft alles wat ik verkeerd doe, zodat ik ook een miljonair kan worden”. Maar gek genoeg lijken we ons leven terughoudend te openen voor discipel-makers, die ons kunnen helpen om de rijkdommen van het hemels Koninkrijk te ontvangen.
Er zijn altijd mensen die geen instructie of correctie willen ontvangen. Een van de meest tragische verhalen in de Schrift, is dat van de rijke jongeling die zijn liefde voor geld weigert op te geven en een discipel van Christus te worden (Mat. 19:16). Met deze mensen duurt het niet lang, en je advies wordt als parels voor de zwijnen (Mat. 7:6). Ze geven je geen ruimte om in hun leven in te spreken, ook al kunnen zij in je kerkbanken zitten. Als je ze een beetje duwt, vluchten ze.
Jezus was nooit bang om mensen te verliezen. Hij zei wat gezegd moest worden, met woorden die vermengd waren met genade en waarheid. Veel keerden hun rug om. Maar voor Zijn echte discipelen was het een grote eer om onder Zijn hoede te zijn. Denk eraan, zij hadden Christus niet gekozen, in plaats daarvan had Hij hen gekozen.
3. Jezus stond model voor Zijn discipelen
Een van de beste manieren om je zalving, je passie en je doel over te dragen aan anderen, is om het te modelleren voor anderen. Als ze zien dat je dat doet, dan leren ze het om het zelf te doen. We zeggen dat een plaatje meer dan duizend woorden spreekt. Meer nog dan dit, wat een model kan laten zien hoe je iets moet doen, is beter dan een bibliotheek vol met woorden. De discipelen leerden om te preken zoals Hij had gepreekt, om te genezen zoals Hij had genezen, om te herderen zoals Hij had geherderd, om te geven zoals Hij had gegeven, om lief te hebben zoals Hij had liefgehad, om te sterven zoals Hij gestorven was… zodat ze mogen leven zoals Hij leeft!
Precies deze gedachte is het doel geweest van deze 21-daagse gebed en studie-
campagne: dat wij navolgers van Christus mogen worden. We konden nooit een beter model hebben gehad. Hij is het uitgedrukte beeld van God, en Hij toonde ons hoe je alles moet doen wat Hij ons gevraagd heeft om te doen. Als we naar Jezus kijken worden we zoals Hij. We hebben zelfs vandaag de dag Zijn Heilige Geest om ons te herinneren aan alles wat Hij deed en onderwees (Joh. 14:26).
Imiteren kon nooit beter geweest zijn; imiteren kon nooit gemakkelijker zijn geweest – want Hij leeft in ons, het willen en doen van Zijn doelen.
Het is met deze aantekening, dat ik zou willen eindigen. Ons imiteren van Hem is niet iets wat gekunsteld of geforceerd is. Het is geen opgeblazen poging van ons vlees om Hem te kopiëren. Als dat zo was, zouden we allemaal jammerlijk falen. Maar het goede nieuws is dat het de Heilige Geest in ons is, die ons de kracht geeft om te zijn zoals Jezus. Als we het laten gebeuren en Hem vrij spel geven in ons, vinden we dat het een verlangen en vreugde van de Geest is om ons te laten voldoen naar het beeld van Christus. Ik spoor je aan om van dit proces te genieten. Vandaag lijk je meer op Christus dan je gisteren deed. Daarom kan ik dit met vertrouwen zeggen … je toekomst ziet er echt helder uit!
“De HEERE zegene u en behoede u! De HEERE doe Zijn aangezicht over u lichten en zij u genadig! De HEERE verheffe Zijn aangezicht over u en geve u vrede!” (Num. 6:24-26)
Wouter van der Hee
Voorganger
De Wijnstok, Gemeente in Cellen
