DAG TWINTIG
Donderdag 4 juni 2015.
Onderwerpen zoals Jezus Zich Onderwierp
“En Hij ging met hen mee en kwam in Nazareth en was hun onderdanig. En Zijn moeder bewaarde al deze dingen in haar hart. En Jezus nam toe in wijsheid en in grootte en in genade bij God en de mensen” (Luk. 2:51-52)
Door de Bijbel heen, blijkt een principe dat autoriteit wordt gegeven aan hen die onder autoriteit of gezag staan. We zien dit in het leven van Christus vanaf zijn jonge leeftijd. Het is geen toeval dat Hij toenam in wijsheid, in grootte en in genade bij God en de mensen, omdat Hij ervoor gekozen had zich te onderwerpen aan Zijn ouders. Onderwerping is de sleutel naar ‘promotie’ in het Koninkrijk van God. Promotie? Ja zeker, Jezus heeft het zelf over “Wie zich dan zal vernederen als dit kind, die is de belangrijkste in het Koninkrijk der hemelen.” (Mat. 18:4).
Veel Christenen ervaren niet de gunst met God en mensen, en de autoriteit die erbij komt, omdat ze nooit hebben geleerd zich te onderwerpen zoals Jezus Christus deed.
Ze denken namelijk dat leiders onderwijzen over onderwerping om iedereen hen te laten gehoorzamen. Ze moet nog zien dat zij degenen zijn die profiteren van onderwerping, want het rekent af met het menselijke ego (wat in oorlog is tegen God). En het stelt de gelovige in de positie waar hij de zegeningen van God kan ontvangen.
Onderwerpen is onderworpen aan of in gehoorzaamheid zijn aan de wil van iemand anders. Onderwerping is komen onder de opdracht van iemand anders. En toch zijn er zoveel mensen die dit nooit echt gedaan hebben. Ze willen altijd de visionair zijn, het haantje zijn en de touwtjes in handen hebben. Ze hebben nooit echt geleerd iemand anders met hun hele hart te dienen of ze denken dat iemand anders nooit meer openbaring en wijsheid dan henzelf kan hebben. Ze hebben het “Adam” complex en voelen/ vinden dat alles wat God doet op de planeet Aarde altijd bij hen zou moeten beginnen. Daarom verklaren ze de andere “bewegingen van God” als niet echt, en bekritiseren ze andere predikers met “het misleiden van de massa’s”. Echter, door zo te doen, vernietigen ze de toekomst die zij zouden kunnen hebben. Gunst, wijsheid en groei worden gegeven aan hen die zich onderwerpen aan de gezagsdragers in hun leven.
Jezus’ autoriteit is buitengewoon. De natuurlijke geest wordt overweldigt door het feit dat de hele schepping Zijn geboden gehoorzaamt. We zijn geneigd te denken dat dit zo is, omdat Hij een speciale gave had op Zijn leven. We hebben niet gezien dat dit in werkelijkheid het resultaat is van Zijn onderwerpende geest. Wanneer je jezelf onderwerpt aan autoriteit, dan zullen anderen zich onderwerpen aan jouw autoriteit.
We lezen dat de wind en het water Zijn gebod gehoorzaamden: “De mensen verwonderden zich en zeiden: Wat voor Iemand is Dit, dat zelfs de winden en de zee Hem gehoorzaam zijn?” (Mat 8:27). We lezen van de demonische wereld die onderworpen zijn aan Zijn woord – “dat Hij ook de onreine geesten met gezag bevel geeft en zij Hem gehoorzaam zijn?” (Mark 1:27). We lezen ook van mensen die Zijn geboden gehoorzaamden, boven de geboden en gebruiken van de overheden in die tijd – “Maar Petrus en de apostelen antwoordden en zeiden: Men moet aan God meer gehoorzaam zijn dan aan mensen” (Hand. 5:29).
De reden waarom de geestelijke en natuurlijke realiteit Zijn woord gehoorzaamden, is het feit dat Hij de gezagsdragers in Zijn leven gehoorzaamde. Nu is het zo dat iedereen autoriteit wil hebben, maar weinig mensen willen onder autoriteit staan. Het klapt tegen de hoogmoed van de mens aan, en dat is de reden waarom zo velen het weerstaan. Maar door dit te doen, weerstaat God hen en trekt Zijn gunst en genade in. Vandaar dat ze in hun leven klagen dat ze niet worden herkend of vrijgegeven, maar in werkelijkheid is het omdat ze geen onderwerpende geest hebben. We hebben het nodig om naar Jezus te gaan en te leren te zijn, zoals degene die zachtmoedig is en nederig van hart (Mat. 11:29), als we de autoriteit willen hebben die Hij had.
Laten we dan dit principe in het leven van Jezus overdenken:
1. Jezus onderwierp zich aan Zijn natuurlijke vader
We krijgen een glimp in de kindertijd van Jezus, door het geweldige verslag van zijn bezoek aan de tempel te Jeruzalem op Zijn 12-jarige leeftijd. Het verhaal is goed bekend. Aan het einde van het feest keert het reisgezelschap uit Galilea terug naar huis en Jezus ‘vader en moeder’ gaan ervan uit dat Hij reist met de relaties van de groep. Pas later komen ze tot de ontdekking dat Hij niet onder hen is en gaan ze snel terug naar Jeruzalem waar ze Hem vinden. Zittend aan de voeten van de oudsten van de tempel, volledig onverstoord, pratend met hen over de dingen van God. Toen hem werd gevraagd door zijn angstige moeder wat Hij aan het doen was, gaf Hij een schijnbaar afwijzend antwoord; “Wist u niet dat Ik moet zijn in de dingen van mijn Vader?” (Luk 2:49).
Hier verklaart Jezus duidelijk Zijn prioriteiten: dat God Zijn echte Vader is en dat Gods zaken Zijn echte zaken zijn. Dit is een les wat elke ouder zou moeten begrijpen: onze kinderen behoren aan de Heer, niet aan ons en we zullen ze terug aan Hem moeten geven. Maar het verhaal eindigt hier niet. Het verhaal gaat verder: “En Hij ging met hen mee en kwam in Nazareth en was hun onderdanig” (Luk 2:51).
Alhoewel God Zijn “echte” Vader was, onderwierp Hij zich toch aan Jozef en Maria. Het vijfde Gebod is “Eer uw vader en uw moeder, opdat uw dagen verlengd worden in het land dat de HEERE, uw God, u geeft.” (Ex. 20:12). Paulus legt later uit dat dit het eerste gebod is met een belofte: “dat het je goed mag gaan en dat je lang mag leven op de aarde.” Nu dit is een gunst- lang leven en dat dingen goed gaan met je.
Hij was de Zoon van God, en daarbij komt dat Hij zoveel meer wist dan zijn ouders. Hij wist meer dan de leraren in de tempel, laat staan zijn vader Jozef, die was een timmerman. Niettemin onderwierp Hij Zich aan hun gezag, hun wijsheid en hun controle. Hoeveel jonge mensen vandaag de dag, hoewel hun karakter en wijsheid niet in de buurt komt van dat van Jezus op dezelfde leeftijd, ontsteken in woede tegen hun ouders en gaan ervan uit dat ze niets kunnen leren van hen? Je ouders niet eren is het missen van de beloften van de Heer later in je leven en nodigt een toekomst uit vol met problemen, hartzeer en teleurstellingen.
2. Jezus onderwierp Zich aan Zijn “geestelijke” vader
Ik ben voorzichtig met het gebruik van de term “geestelijke vader” hier, maar volg alsjeblieft het punt. Elke geestelijke zoon heeft een geestelijke vader – een persoon die hem opvoed in de wegen van de Heer. De Bijbel staat vol met zulke relaties – Elisa onderwierp zich aan Elia, Timotheüs onderwierp zich aan Paulus, Apollos aan Aquila en Priscilla, om er maar een paar te noemen.
Johannes de Doper was de “belangrijkste” profeet in de tijd dat onze Heer opgroeide. Jezus Zelf zei dat Johannes in dezelfde geest van de grote profeet Elia was gekomen (Luk 1:17) en dat hij de grootste van alle profeten was. Echter, in dezelfde tijd, is zelfs de minste in het Koninkrijk van God groter dan hem (Luk. 7:28). Als de kleinste of minste in het Koninkrijk groter was dan hij, bedenk dan hoeveel groter de Koning van dat Koninkrijk groter was.
Jezus was een veel “superieure” profeet en toch onderwierp Hij zich aan Johannes. Toen Hij ging om gedoopt te worden door Johannes in de rivier de Jordaan, zei Johannes tegen Hem dat het andersom zou moeten. Jezus zou Johannes moeten dopen. Maar Jezus antwoordde dat hij het zo moest “laten gebeuren…om alle gerechtigheid te laten vervullen” (Mat 3:15). We leren hier dat onze gerechtigheid compleet wordt, wanneer we ons onderwerpen aan onze geestelijke ouders.
Maar hoeveel gelovigen onderwerpen zich aan niemand? Ze zijn wetten voor henzelf. Ze doen wat ze willen doen, wanneer ze het willen doen en zijn aan niemand verantwoording schuldig. Ze lijken altijd maar buitenbeentjes te zijn met de rest van de kerk. Wanneer het tijd is om te vasten, willen zij feesten; wanneer het tijd is om te bidden, willen zij hun bijbels lezen; wanneer het tijd is om de gelovigen toe te rusten, willen ze straatevangelisatie gaan doen. Ze erkennen niemand als een “geestelijk vader” in hun levens; ze vinden het verschrikkelijk om een man “pastor” te noemen, omdat dat betekent dat ze iemand anders moeten eren, in plaats van de eer aan hun zelf te houden. Geen wonder dat ze weinig autoriteit hebben. Geen wonder dat ze eilandjes in de zee worden. Ze maken misschien heel veel herrie, maar ze vormen geen groep van mensen die naar ze luisteren.
In tegenstelling, de “geestelijke zoon” die zijn “geestelijke vaders” erkent, zal altijd opklimmen naar de hoogten, omdat hij staat op de schouders van anderen die voor hem gegaan zijn en bouwt op de wijsheid die hem doorgegeven is.
3. Jezus onderwierp Zich aan Zijn hemelse Vader
Uiteindelijk weten we dat Jezus Zichzelf onderwierp aan Zijn Vader. Hij verheugde Zich om de wil van de Vader te doen (Ps. 40:8). Het cruciale moment kwam bij het begin van Zijn lijden in de hof van Gethsemane, wanneer het leek dat de wil van de Vader en de wil van de Zoon met elkaar in tegenstelling waren: “Oh Mijn Vader, als het mogelijk is, laat dan deze beker aan Mij voorbij gaan; doch niet Mijn wil, maar Uw wil geschiedde” (Mat 26:39).
Zelfs in het licht van het fysieke en geestelijke lijden op een manier die wij ons nauwelijks kunnen voorstellen, onderwierp Hij Zichzelf aan Gods beste voor Zijn leven: “In Uw handen beveel ik Mijn Geest” (Luk 23:46). Hoe velen van ons weerstaan het handelen van God in ons leven? We weerstaan het kruis dat Hij op onze ruggen plaatst. We zijn zo zoet als honing wanneer we onze wil met Hem in lijn brengen, maar reageren als verwende kinderen wanneer Zijn wil en onze wil botsen!
Het geheim van Jezus Zijn autoriteit was Zijn onderwerping. Dit maakte Hem tot een kanaal wat kon gebruiken. We hebben allemaal een zalving voor grote doelen; we zijn allemaal geroepen om grote en machtige dingen te doen; maar uiteindelijk zullen alleen degenen die zich leren te onderwerpen dit bereiken.
Wouter van der Hee
Voorganger
De Wijnstok, Gemeente in Cellen
